مربی سابق جوکوویچ سکوتش را شکست: حاضر بودم برای او بمیرم!
گوران ایوانیسویچ، مربی سابق نواک جوکوویچ، در مصاحبه‌ای مفصل به دلایل جدایی از این تنیس‌باز صربستانی پرداخت.
نواک جوکوویچ مرد اول تنیس جهان هفته گذشته در تصمیمی ناگهانی بعد از ۵ سال به همکاری با مربی خود گوران ایوانیسویچ پایان داد. همکاری این زوج از سال ۲۰۱۸ آغاز شد و بسیار موفقیت‌آمیز و پربار بود؛ تنیس‌باز صرب در طی این مدت ۱۲ گرند اسلم به کارنامه‌اش اضافه کرد تا در مجموع با رکورد ۲۴ عنوان قهرمانی، بالاتر از نادال (۲۲) و فدرر (۲۰) پرافتخارترین تنیس‌باز مرد تاریخ لقب بگیرد.
به دلیل همین موفقیت‌ها بود که تصمیم آنها برای پایان دادن به همکاری بسیاری از هواداران را شوکه کرد، به ویژه آنکه این تصمیم به طور ناگهانی و در شرایطی اعلام شد که جوکوویچ هنوز در این فصل قهرمانی کسب نکرده است و همین مسئله شایعاتی را درباره علت جدایی آنها بوجود آورد.
ایوانیسویچ چند روز پیش در یک مصاحبه مفصل راجع به دوران همکاری با جوکوویچ صحبت کرد و علت جدایی‌اش از تنیس‌باز صرب را توضیح داد.
این مربی ۵۲ ساله کروات با ابراز رضایت از نحوه پایان دادن به همکاری با جوکوویچ گفت: «من چیزهای زیادی در مورد جدایی‌مان خواندم… بعضی‌ها فقط دوست دارند یک چیزی بنویسند، نظرات زیادی مطرح شد که متأسفانه هیچ کدام حتی به واقعیت نزدیک نبود. منظورم این است که جدایی ما فقط یک دلیل ساده نداشت… یک مسئله احساس خستگی بود، این پنج سال واقعاً سخت و پرفشار بود. مردم آن دوره دشوار کرونا را فراموش کردند. فراموش کردند که در یک مقطع او به دلیل امتناع از زدن واکسن به عنوان یک شخصیت “شرور” در دنیا معرفی می‌شد… ما همواره در نوعی بلاتکلیفی به سر می‌بردیم. بنابراین بله، همین اینها باعث ایجاد نوعی حس خستگی و فرسودگی در ما شده بود…. او از من خسته شده بود و من هم از او خسته شده بودم. دیگر احساس نمی‌کردم که بتوانم به او کمک کنم. با این حال، وقتی همه چیز را در کنار هم قرار دهیم ما با هم به افتخارات بزرگی دست یافتیم، هم برای خودمان و هم برای تنیس.»
قهرمان سابق ویمبلدون درباره اینکه آیا آنها بعد از ناکامی در ایندین ولز به این تصمیم مشترک رسیدند افزود: «نه، این قضیه اخیراً مطرح نشد، منظورم این است که جدایی ما هرگز به طور ناگهانی اتفاق نیفتاد. اولین بار احساس جدایی را سال گذشته در آمریکا حس کردم. نمی‌خواهم خیلی به عقب‌تر بروم. اما باخت ویمبلدون هم قطعا تأثیر زیادی رو نواک داشت و ضربه سختی برای من به عنوان مربی بود. البته به آلکاراس تبریک می‌گویم، او در نهایت بازیکن بهتری بود، اما با چند امتیاز این‌جا و آنجا، نتیجه به راحتی می‌توانست طور دیگری رقم بخورد، حالا وارد جزئیات آن نمی‌شوم…. بعد به آمریکا رفتیم و نیازی به گفتن نیست که در آنجا چه عملکرد فوق‌العاده‌ای داشتیم. با این حال، آن موقع بود که واقعاً احساس کردم به پایان همکاری‌مان نزدیک می‌شویم.»
ایوانیسویچ با اشاره به اینکه پرخاشگری‌های نوله در حین بازی باعث نشده بود تا رابطه آنها شکراب شود خاطرنشان کرد: «مردم جوری وانمود می‌کنند که رابطه ما به شدت پرآشوب بوده، که اصلاً درست نیست. نواک همین‌طور است، با بکر و ماریان وایدا هم همین‌طور بود. این شیوه‌ای است که او با مربیانش ارتباط برقرار می‌کند و تا حالا صد بار درباره‌اش صحبت کرده‌ایم. در زمین مسابقه همه چیز مجاز بود. فریادهایش هرگز مرا آزار نمی‌داد، نیمی از آنها را حتی نمی‌توانستم بشنوم، چون زمین تنیس بزرگ است و سر و صدای زیادی وجود دارد.»
این مربی کروات همچنین در ارتباط با شکست شوکه‌کننده جوکوویچ در مقابل لوکا ناردی در دور سوم مسابقات ایندین ولز توضیح داد: «ست اول بازی با ناردی شاید ضعیف‌ترین عملکرد نواک در این پنج سالی بود که مربی او بودم... در هر صورت با اینکه عملکرد جوکوویچ در آمریکا برای ما خوشایند نبود، اما در آنجا اوقات خوشی را سپری کردیم، کاملاً آرام بودیم. واقعاً چه کسی می‌تواند جوکوویچ را سرزنش کند؟ او همه عناوینی را که در تنیس وجود دارد، کسب کرده است. ایجاد انگیزه برای چنین شخصی کار ساده‌ای نیست. من در جلسات تمرینی کنارش بودم و می‌دیدم؛ این که هر روز به تمرین بیایی و به خودت انگیزه بدهی، به هیچ عنوان آسان نیست. برای گرند اسلم‌ها راحت‌تر است، اما برای مسابقات مسترز، تمرین کردن با جدیت و صورت مداوم حتی برای فرد کمال‌گرایی مثل او دشوار است. این کار به قدرت، علاقه و نیروی اراده نیاز دارد… اما او چیز متفاوتی می‌خواست، می‌خواست بیشتر با خانواده‌اش باشد. روز بعد برای صحبت کنار هم نشستیم و من واقعاً خوشحالم که این کار را کردیم. بعد از این پنج سال و تمام بالا و پایین‌هایی که با هم پشت سر گذاشتیم، این تنها راه درست برای پایان دادن به همکاری بود. نه با پیام دادن یا تماس گرفتن. ما به خوبی و با آرامش نشستیم، می‌خندیدیم و صحبت می‌کردیم، و برایم مهم بود که احساسات خودم را به او بگویم، او هم حرف‌هایش را زد و همه اینها واقعاً خوب بود. پنج سال در کنار او بودم، در خوشی، در سختی، در بازداشت، در آشوب، در همه چیز.»
ایوانیسویچ در پایان گفت: «نواک، وقتی جلوی دوربین نیست و خود واقعی‌اش است، انسان بسیار خوبی است، قلب بزرگی دارد. من همیشه حاضر بودم برای او حتی بمیرم. او در مقابل کل دنیا مبارزه می‌کرد. در آن زمان، مربی او بودن کار آسانی نبود، هر کجا که می‌رفتیم، مردم به ما، به او مانند یک شخصیت منفی نگاه می‌کردند. البته افرادی هم بودند که حمایت خود را نشان می‌دادند و به ما می‌گفتند که قوی بمانیم. اما افراد بسیار گستاخ و پرخاشگری هم بودند.»
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.